“பயணிகளின் கனிவான கவனத்திற்கு சென்னை எக்மோரில் இருந்து மதுரை வரை செல்லும் வைகை எக்ஸ்பிரஸ் இன்னும் சற்று நேரத்தில் இரண்டாவது நடைமேடைக்கு வந்து சேரும் என்று பதிவு செய்யப்பட்ட குரல் பதிவு, எக்மோர் ரயில்வே நிலையத்தில் இருந்தவர்களையெல்லாம் துரிதமாகச் செயல்பட வைத்தது. ” இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல டிரெயின் வந்துரும். எல்லா பொருளையும் எடுத்து வையுங்க” எத்தனை பை கொண்டு வந்தீங்க? அந்த வாட்டர் பாட்டில எடுத்து உள்ள வை. சாப்பாடு வாங்கிட்டு வரலாமா? இல்ல டிரெயின்ல […]
சிறுவயதிலிருந்தே லாவண்யாவிற்கு நாகரீக உடைகள் என்றால் அலாதி விருப்பம். தவறியும் தமிழர்களின் உடையை அணிவதில் அவளுக்கு அவ்வளவாக ஆசை இல்லை என்றாலும் எப்போதாவது தாவணி, சேலை கட்டிக் கொள்வாள். அவள் அணிந்து வரும் உடையை பார்ப்பதற்கே கல்லூரியில் திருவிழாக் கூட்டம் பாேல் காத்துக் கிடப்பார்கள். இதில் ஆண்கள், பெண்கள் என்றெல்லாம் வேறுபாடு இல்லை. அவளின் உடையைக் கவனிப்பதற்கும் அவளின் நாகரிகத்தை அறிந்து கொள்வதற்கும் | ஆண்களும் பெண்களும் ஆசைப்படுவார்கள். லாவண்யா வீட்டில் கூட அப்படித்தான் அவளுக்கு நாகரீக […]
“அனு…… அனு …. நீ எங்க இருக்க? வீடு முழுவதும் பாத்துட்டேன். எங்க இருக்குன்னு தெரியலையே அனு? என்று அம்மா குரல் கொடுக்க ” எங்க இருக்கப் போறா? இங்கதான் எங்கயாவது இருப்பா பாரு. ஏன் இப்படிக் காலையில காட்டு கத்தல் கத்திக்கிட்டு இருக்க” என்று தன் மகள் அனுவுக்குச் சாதகமாக பேசினார் வாசுதேவன். ” இல்ல குளிக்கணும்னுட்டு போனா போய் ஒரு மணி நேரம் ஆச்சு குளிக்கிறாளா? இல்ல… குளியல் அறையிலேயே தூங்கிறாளான்னு தெரியல. அதுதான் […]
அந்த அரசு மருத்துவமனையில் தினம் தினம் பிறப்பு, இறப்பு நிகழ்ந்து கொண்டே இருக்கும். ஒரு பக்கம் சந்தோஷத்தின் சிரிப்பொலி. மறுபக்கம் அழுகையின் ஓலம் என்று இரண்டையும் சமமாகச் சுமந்து நிற்கும் அந்த மருத்துவமனை. உள்நோயாளிகள் புற நோயாளிகள் என்று ஆயிரக்கணக்கானவர்கள் வந்து போகும் அந்த இடத்தில் ஜோதிக்கு பிரசவறை மட்டும் தான் பிரதானம். அவள் வெள்ளை உடை உடுத்திய தேவதை. கோபம் என்பதை கொழுந்திலேயே கிள்ளி எறிந்து விட்டு அன்பை அடர்த்தியாய் அணிந்திருக்கும் அன்பு மகள். அவள் […]
சுவேதாவிற்கு இரவு வந்தால் போதும் நடுக்கம் ஏற்படும் ‘ஏன் தான் இந்த ராத்திரி வருகிறது. பகலாகவே இருந்துவிடக் கூடாதா? என்று பயத்தில் அவளது உயிர் அணுக்கள் எல்லாம் ஒன்றாகச் சேர்ந்து அவள் நெற்றிப் பொட்டில் வந்து ஒட்டிக் கொள்ளும். இரண்டு குழந்தைகள் பெற்ற பிறகு இன்னும் அந்த அவஸ்தையை அவள் அனுபவித்துக் கொண்டுதான் இருக்கிறாள். ‘யார் சொன்னது ? ஆசை அறுபது நாள். மோகம் முப்பது நாள் என்று ? எனக்கு வாய்த்த கணவனுக்கு இறப்பு வரை […]
கோமதி சமைக்கும் சமையலின் வாசம், தங்கப்பன் நாசியில் நங்கூரமிட்டு உள்நாக்கில் போய் உட்கார்ந்து தொண்டை வழியாக அமிர்தமாய் இறங்கியது. “எங்கிருந்துதான் இந்த சமையல உங்க அம்மா கத்துக்கிட்டாளாே தெரியல? சுடு தண்ணீ வச்சா கூட , அதுவும் சுவையா இருக்கு. ரசம் வச்சா ஒரு ரசவாதியா மயக்கிப் புடுறாா. சாம்பார் வச்சா சாமியாரப் போல விபூதி அடிச்சு நம்மள அங்கேயே உட்கார வச்சு விடுவார் ; அத்தனை சுவைகளையும் உள்ளங்கையில வச்சிட்டு இருக்கா போல? எத்தனை என்று […]
எத்தனை எத்தனை கனவுகளைச் சேமித்து வைத்த இடம் . எத்தனை எத்தனை லட்சியங்கள் உருவான இடம். எதுவுமில்லாத இதயத்திற்குள் உலகத்தையே உள்ளடக்கிய இடம். சிறகுகள் இல்லாமலேயே வானத்தில் வட்டமடிக்க வைத்த இடம். ஞானமற்ற மூளையில் அறிவைப் போதித்த இடம். கோயில் கருவறையை விட உயர்ந்தது ஒவ்வொரு பள்ளியிலும் இருக்கும் வகுப்பறை. வழக்கமாக அன்றும் மாணவர்களோடு இயங்கிக் கொண்டிருந்தது தேனி மாவட்டத்தில் ஒரு கிராமத்தில் உள்ள ஓர் அரசுப் பள்ளி.சீருடைகள் அணிந்த மாணவ பட்டாம்பூச்சிகள் காலை எட்டரைக்கு மணிக்கெல்லாம் […]
அறைகள் சொல்லும் கதைகள் – 2 நகரின் பிரதான சாலையில் வானை முட்டும் அளவிற்கு வளர்ந்து நின்றது அந்த தனியார் ஓட்டல். தரை முதல் உச்சி வரை முழுவதும் விலையுயர்ந்த கற்களால் கட்டப்பட்ட அந்தத் தனியார் ஓட்டலுக்கு நகரில் தனி மரியாதை உண்டு. தங்கும் கட்டணம் கொஞ்சம் அதிகம் என்றாலும் அந்த விடுதியில் தங்குவதே பெருமை என்று நினைத்து பெரிய பெரிய பணக்காரர்களும் தொழில் அதிபர்களும் அங்கு வந்து தங்குவார்கள். விரிந்து பரந்த அந்த விடுதியில் ஓட்டல் […]
பொசுக்கென்று கோபம் வரும் போதெல்லாம் பூங்குன்றன் ஓடி ஒளிந்து கொள்வது பூஜையறையில் தான் . சாமி படங்களுக்குத் தீபஆராதனை செய்து பூக்கள் வைத்து அர்ச்சனை செய்கிறாேராே இல்லையோ? தன்னுடைய கோபத்தைக் குறைத்துக் கொள்வதற்கு அவர் பதுங்குமிடம் பூஜையறை தான் சாமி படங்கள் முன்னால் அமர்ந்து தன்னுடைய கோபதாபங்களை எல்லாம் தண்ணியாக கரைக்கும் இடம் பூஜையறை என்று அவர் மனதில் தீர்க்கமாகப் பதிந்து கொண்டதால் குடும்பத்தில் மனைவியிடம் பிள்ளைகளிடம் ஏதாவது ஒரு பிரச்சனை என்றால் ஓடிச் சென்றஅமர்ந்து கொள்வார். […]
