கருணை- ராஜா செல்லமுத்து

உச்சி வெயில் மண்டையைப் பிளக்கும் ஒரு மத்தியான வேளையில் கரணும் முத்துவும் சாப்பிடக் கிளம்பினார்கள்.

அது மதிய உணவு வேலையை சற்றுக் கடந்திருந்த நேரம். வேலையை முடித்துவிட்டு இருவரும் வெளியே வந்த போது மதிய உணவு இடைவெளியை கொஞ்சம் தாண்டி நின்றது.

சுகாதாரமற்ற உணவு விடுதிகளில் அந்த நேரத்தில் சாப்பிடுவது சரியல்ல என்பதை நினைத்துக் கொண்ட இருவரும் நல்ல கடையை தேடி அலைந்தார்கள். மணி மூன்றைத் தொடும் நேரம் என்பதால் நிறைய கடைகளில் மதிய உணவு முடிந்திருந்தது. அப்படி, இப்படி என்று ஒரு கடையைத் தேர்ந்தெடுத்து உள்ளே நுழைந்தார்கள் . நுழையும்போதே அவர்களுக்கு அந்தக் கடை அன்னியமாகப்பட்டது .விரிந்து பரந்த அந்தக் கடையில் ஒரே ஒருவர் மட்டும் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தார் .அதுவும் அங்கு பணி செய்து கொண்டிருப்பவர்

சரி மதிய உணவு இடைவேளை நேரம் தவறிவிட்டது .அதனால் தான் ஒருவர் மட்டும் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருக்கிறார் என்பதை உணர்ந்து கொண்ட இருவரும் சரி வந்தது வந்துட்டோம். இங்கேயே சாப்பிடுவோம். இல்லன்னா இதுவும் கிடைக்காமல் போயிரும் என்று இருவரும் சாப்பாட்டு மேசையில் அமர்ந்தார்கள்.

என்ன இருக்கு? என்று கேட்டபோது

சாம்பார் சாதம், தயிர் சாதம், பிரிஞ்சி என்று அடுக்கினான் சிப்பந்தி.

ஒரு பிரிஞ்சி ஒரு தயிர் சாதம் குடுங்க

என்று கேட்டனர்.

இரண்டும் இரண்டு தட்டுகளில் கொண்டு வந்தான். முதலில் பிரிஞ்சி சாப்பிட்டதற்கு பின் தயிர் சாப்பிடலாம் என்று நினைத்துக் கொண்டிருந்தவர்களுக்கு அவன் இரண்டு தட்டிலும் தயிர் பிரிஞ்சி கொண்டு வந்தது சற்று ஏமாற்றமாகத்தான் இருந்தது.

சரி வந்தது வந்து விட்து. இனி வேண்டாம் என்று சொல்வது புரோஜனம் இல்லை என்பதை நினைத்துக் கொண்ட இருவரும் தயிரும் பிரிஞ்சும் பாதி பாதியாகப் பிரிததுச் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள்.

அதற்கு முன்னால் வரை அவர்கள் சாப்பாட்டு மேசையில் இருந்த காய்கறிக் கூட்டுப் பொரியல், கேசரி வாளியை அடுத்த மேஜைக்கு அப்புறப்படுத்தினான் அந்தச் சிப்பந்தி.

பாத்தீங்களா? நாம இதை சாப்பிடுவோம்னு அந்த டேபிள்ல தூக்கி வைக்கிறான். இவன் எல்லாம் மனுசனா ? என்று முத்து சொல்ல

எஸ் என்று தலையாட்டினான் கரண் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருக்கும்போது பொரியல் என்று கரண் கேட்க அவன் தரவில்லை. கொஞ்சம் பொரியல் என்று உரத்த சத்தமிட கொஞ்சமாக எடுத்துக் கொடுத்தான்

மோர் என்று கேட்க

மோரெல்லாம் இங்கே வராது; கலவைச் சாதத்துக்கு இது மட்டும் தான் வரும். மோர் எல்லாம் வராது; மோர் எல்லாம் வராது என்று கொஞ்சம் கோபமாக பேசினான் அந்தச் சிப்பந்தி .

அவனிடம் பேசுவது தங்களுக்கு மரியாதை குறைவு என்று நினைத்த இருவரும் சாப்பிட்டு முடித்து சாப்பிட்டதற்கான பில்லைக் கொடுத்து வெளியே வந்தார்கள்.

பாத்தீர்களா? வெயில் இப்படி அடிக்குது இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல இருக்கிற, பொரியல் சாப்பாடெல்லாம் தூக்கி கீழே தான் போடணும். ஆனா அத கூட கொடுக்கிறதுக்கு இவனுகளுக்கு மனசு வரமாட்டேங்குது? என்ன மனுசங்க இவங்க

என்று இருவரும் பேசிக் கொண்டே வந்தார்கள்.

உண்மைதான் இங்க இருக்கிற எல்லாருமே வியாபாரத்தை நோக்கி தான் ஓடிக்கிட்டு இருக்காங்க. பணம் சம்பாதிக்கணும். அவ்வளவுதான் வாழ்க்கை .அதுக்கு மீறி மனிதநேயம், கருணை இதெல்லாம் இவனுககிட்ட எதிர்பார்க்கக் கூடாது. அது அவங்கக் கிட்ட இருக்கவும் இருக்காது. . இந்த மனுஷங்க எல்லாம் எறநூறு, முன்னூறு வருஷம் இந்த பூமியில வாழ்றதா நினைச்சுக்கிறாங்க என்று இருவரும் பேசிக் கொண்டே வந்தார்கள் .

ஒரு திருப்பத்தில் ஒரு வீட்டின் எதிரே பத்து பதினைந்து பேர் நின்று கொண்டு போகிறவர் வருகிறவர்களை

“மோர் சாப்பிடுறீங்களா? வாங்க மோர் குடிச்சிட்டு போங்க சார். மோர் குடிங்க தம்பி .மோர் வேணுமா அண்ணே. மோர் வேணுமா தம்பி

என்று சிறு குழந்தையிலிருந்து முதியவர்கள் வரை அந்தக் குடும்பத்தில் இருந்த அத்தனை பேர்களும் கையில் தட்டை ஏந்திக்கொண்டு அதில் பத்து பதினைந்து தம்ளரில் மாேரை நிரப்பி வைத்துக் கூப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள்.

இதைப் பார்த்த இருவருக்கும் கண்கள் கலங்கின

என்ன இது? வியாபார கடையில பணம் கொடுத்து சாப்பிடுறோம்.மோர் கேட்டா மோர் இல்லைன்னு சொல்றான். ஆனா, யாருன்னே தெரியாத மனுசங்ளுக்கு அவங்க பணத்தைப் போட்டு செலவழிச்சு வர்றவங்க போறவங்களுக்கு எல்லாம் வம்படியா இழுத்து மோர் குடிங்கன்னு அழைக்கிறார்களே?

என்ன உயர்ந்த மனிதர்கள் இவர்கள் ?

என்று கண்கள் கலங்கியபடியே இருவரும் அங்கே ஆறு, ஏழு தம்ளர் மோர் குடித்தார்கள் .

தம்பி இன்னும் இரண்டு டம்ளர் குடிங்க

என்று ஒரு அம்மா சொன்ன போது இருவருக்கும் கண்கள் கலங்கின.

மோரைக் குடித்துவிட்டு இருவரும் அப்புறம் நகர்ந்தார்கள்.

வியாபாரம் செஞ்சு பணம் சம்பாதிக்கணும் .மத்தவங்களுக்கு எதுவும் கொடுக்கக்கூடாது அப்படிங்கற மனுசனும் இந்த பூமியில வாழ்ந்துட்டுத் தான் இருக்கான். யாருன்னே தெரியாத மனுசங்கள மோர் குடிங்க , மோர் குடிங்கன்னு சொல்ற கருணை உள்ளத்தோட வாழ்ற மனுசங்களும் இந்த பூமியில தான் இருக்கான்.ஒருத்தவங்க அப்படி .ஒருத்தவங்க இப்படி.இதான் உலகம் ஆனால் இந்த மோர் குடுக்குறவங்களுடைய தர்மத்தில தான் வியாபாரம் செஞ்சுட்டு இருக்குற மனுசனுகளும் ஏதோ ஒரு வகையில வாழ்ந்துட்டு இருக்கிறான் என்று இருவரும் பேசிக் கொண்டே நடந்தார்கள்.

தூரத்தில் போகிறவர் வருகிறவர்களை “மோர் குடிங்க ” மோர் சாப்பிட்டு போங்க அண்ணே” தம்பி மோர் குடிச்சிட்டு போங்க”

என்று அவர்கள் அன்பாக கூப்பிடும் சத்தம் இருவர் காதிலும் ஒலித்துக் கொண்டே இருந்தது.